h5
”Bu
nedir?...Bunun
adı
ne..?”
Kadın
aşkı
tanımlar
ama
çare
değildir
tanımlamak..
Yaşananlardır
gerçek
olan.
Hissedilenlerdir.
Her
sevdanın
başını
bir
karabasan
bekler
ya...Beklemese
sevda
denen
şey
olmaz
zaten.
İşte
bu
bir
sevdadır
ve
başında
karabasanlar.
Kadın
unuttuğu
aşk
gözyaşlarını
hüzünlere,
sancılara,
onulmaz
ağrılara
boyar,
alaca
bulaca.
Artık
her
şeye
gözlerindeki
buğuların
ardından
bakmaktadır.
Ve
ekrana
şunları;
buzların
arasından
aldığı
yüreğinin
kalemiyle
yazar.
Yüreğini
buzlara
iade
etmek
üzere...
“Beni
ignore
et*.Ne
olur
bunu
yap.”
Bulut
adam
şaşkındır
belki
ama
adı
gibi
bilir.
Doğru
olan
budur.
Düşünür
bir
süre.Susar
ekran.
Susar
kadının
yüreği...Ölüm
anıdır
bu.Verilen
son
nefestir
sanki..
“Sevdam
HAYIR
dese”
“
Sensiz
yapamam
dese”
diye
bekler
nefes
almak
için.
Bulut
adamın
suskunluğu
bozduğu
yerde
ölecektir
kadın..
Bunu
ikisi
de
bilirler.
Bir
yazı
belirir
ekranda
çaresizce
okunan
“Netten
çıkıyorum
o
zaman”
“Hoşçakal”
Mavi
üzerine
siyah
yazılmış
sözcükler
kararlı
ve
kesindir...
Titreyen
ve
cansızlaşan
parmakları
son
bir
kez
tuşları
gezinir
kadının
“Hoşçakal”
Düşer
Bulut
adamın
gülen
yüzü
ekrandan.
Ve
KADIN
ÖLÜR...
Hikaye
Ana
Sayfası

|
|
|
|
|
|
Bugün 2 ziyaretçi (3 klik) kişi burdaydı!